-------------------------------------
اگر به باده مشکین دلم کشد شاید ---- که بوی خیر ز زهد ریا نمیآید
جهانیان همه گر منع من کنند از عشق ---- من آن کنم که خداوندگار فرماید
طمع ز فیض کرامت مبر که خلق کریم ---- گنه ببخشد و بر عاشقان ببخشاید
مقیم حلقه ذکر است دل بدان امید ---- که حلقهای ز سر زلف یار بگشاید
تو را که حسن خداداده هست و حجله بخت ---- چه حاجت است که مشاطهات بیاراید
چمن خوش است و هوا دلکش است و می بیغش ---- کنون بجز دل خوش هیچ در نمیباید
جمیلهایست عروس جهان ولی هش دار ---- که این مخدره در عقد کس نمیآید
به لابه گفتمش ای ماه رخ چه باشد اگر ---- به یک شکر ز تو دلخستهای بیاساید
به خنده گفت که حافظ خدای را مپسند ---- که بوسه تو رخ ماه را بیالاید
-------------------------------------
حضرت حافظ
۱۳۸۷ خرداد ۲۷, دوشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر